Vertrouwde omgeving

 

 

Een paar maanden geleden sprak ik intensief met een echtpaar over de wensen na het overlijden van de ongeneeslijk zieke man. Het echtpaar wilde zowel de opbaring als de plechtigheid het liefst thuis doen. Het gezelschap dat bij de uitvaart aanwezig zou zijn was beperkt in aantal. Mij werd gevraagd het geheel te leiden en de overgang van het informele naar het formele gedeelte duidelijk te maken. Verleden week was het zover. Een cateraar nam het eet- en drinkgedeelte uit handen. De kist van de overleden mijnheer stond duidelijk aanwezig in de kamer. De met zorg uitgezochte bloemen erop. Kort voor het officiële gedeelte werden borden en bekers opgeruimd. De cateraar vertrok. De muziek werd aangezet. Zittend rond de kist spraken verschillende naasten mooie woorden. Het voelde zeer natuurlijk in deze voor iedereen vertrouwde omgeving. Met hetzelfde kleine gezelschap brachten wij mijnheer naar zijn laatste rustplaats.