thuis/huisopbaring

Heeft u dat nou ook weleens, dat je denkt, dat ik daar nooit zelf opgekomen ben. Bij een uitvaart die ik onlangs begeleidde kwam dat bij mij op. Zoals u weet ben ik een groot voorstander van thuisopbaringen. De overledene in zijn eigen omgeving met de mogelijkheid voor de naasten hem of haar zo vaak te bezoeken als men wil. In verreweg de meeste gevallen gebeurt dat in het woonhuis van de overledene. Ik werd gevraagd naar het hospice te komen waar de man overleden was. Zijn vrouw, dochters en schoonzonen waren er voor de bespreking. De familie had één ding al goed met elkaar en met mij doorgesproken. Het zou geen thuisopbaring, maar een huisopbaring worden. Niet thuis in zijn eigen woning, maar in het huis van één van de dochters. Dan kon moeder die veel energie in de verzorging van haar man had gestoken rustig bijkomen en toch de mogelijkheid hebben zo vaak zij wilde haar man te bezoeken in het vertrouwde huis van haar dochter. Een simpele oplossing die ik gek genoeg nog niet eerder had meegemaakt. Terwijl het heel logisch is. Veel mensen vinden een uitvaartcentrum, ook al hebben ze prachtige familiekamers, waarvan je de sleutel kunt krijgen, te onpersoonlijk. Een opbaring in het huis van je dochter of zoon is dan een prachtige oplossing. Wellicht iets om te bespreken.