19-12-2013
Liefde is rouw
Een vreemde titel. Moet het niet andersom staan. Ja dat kan ook. Een mens wil geliefd zijn. Dat gebeurt al door je ouders, die op hun beurt gevormd zijn door hun ouders. Het wegvallen van grootouders en ouders maakt een lege plek waarom gerouwd wordt. Niet even, maar een leven lang. Een voorwerp kan de herinnering weer oproepen. Het ontroert op een milde manier. Een mens wil gekend zijn. Wie kent mij echt. Wie weet tot mij door te dringen. Je partner, als het goed is. Je zus of broer, wanneer je geluk hebt. Maar dan valt zo'n persoon weg. De rouw is intens, zoals de liefde was. Ook na jaren. Je kunt het niet los van elkaar zien. De liefde zet zich vast in je lichaam, het stolt als het ware. Wanneer je daar weet van hebt, van de dingen die niet overgaan, is het minder erg om te rouwen. Rouw is liefde. Een troostrijke gedachte.