"Hoe gaat het echt?"

Het antwoord op bovenstaande vraag is nooit: “Ik heb verdriet, ik voel mij ongelukkig”. Eerder: “het gaat wel”. De verdrietige persoon heeft angst dat het verdriet merkbaar zal worden, dat het los zal breken, zomaar in dit vluchtige gesprek, in dit zakelijke contact. Het verdringen van verdriet, het wegstoppen is niet de manier om er mee om te gaan. Een goede toehoorder loopt niet weg bij het vermoeden van verdriet bij de ander. Verdriet heeft tijd nodig om in te dalen, naar het diepste punt van je wezen. En daar wordt het dan op ongelegen ogenblikken wakker, na maanden, soms na jaren. Wie als toehoorder in dat proces kan meegaan, door aandacht en medeleven, speelt een belangrijke rol in het hanteren van verdriet.