Goed begin

Het is inmiddels bijna negentien jaar geleden. Na zorgvuldige voorbereiding, waaronder een opleiding, was ik zover om mij kenbaar te maken als uitvaartondernemer. Natuurlijk was de eerste bespreking spannend. Maar het liep allemaal prima. De overleden mevrouw zou bijgezet worden in het graf van haar veel eerder overleden man. De avond voor de begrafenis was er een condoleancebezoek gepland. Het condoleancebezoek vond plaats in de aula gelegen vlak bij de begraafplaats. Uiteraard was ik die avond ruim op tijd ter plekke. Genoeg tijd om ook nog even de begraafplaats op te lopen. Na enig zoeken had ik het graf gevonden. Reeds open gemaakt voor morgen, nu netjes afgedekt met planken. De bestaande steen hoefde niet verzet te worden. Toen verstijfde ik ter plekke. De naam op de steen was helemaal goed, maar miste een lidwoord wat toch echt hoorde bij de naam van de overleden vrouw en haar man. Niet ver van dit verkeerde graf vond ik het goede. De beheerder van de begraafplaats schrok na mijn telefoontje net zo hard als ik en beloofde de fout vroeg in de ochtend te herstellen. Toen de volgende dag alles op een prima manier achter de rug was besefte ik dat één van de grootste nachtmerries van een uitvaartondernemer mij op een haar na bespaard was gebleven.