De TV en de dood

 

 

Als we de vele TV-programma’s over de dood als maatstaf zien, is er van een taboe op de dood geen sprake meer. De laatste jaren zijn er allerlei uitzendingen te zien geweest. Over mensen die een dierbare missen; “Ik mis je” en de “Achterblijvers”. Over mensen die ongeneeslijk ziek zijn; “Over mijn lijk”en “De reis van je leven”. Over mensen in gesprek over de dood; “De kist”. Over de dood zelf; “Graf zonder naam” en “Doden liegen niet”. Over mensen die in de uitvaart werken; “Doodgewoon”, momenteel bezig. En dit is nog maar een selectie. Ik zie het als een welkome ontwikkeling. De kijkers hebben de mogelijkheid het moeilijke onderwerp “de dood” op een ontspannen manier tot zich te nemen. Met dezelfde doelstelling schrijf ik al vele jaren lang deze rubriek.