Marinus van den Berg

Pastor Marinus van den Berg heeft vele boeken over rouw op zijn naam staan. "Ik geef woorden te leen zodat iemand in zijn grote verdriet bij zijn eigen woorden kan komen, zijn eigen verhaal kan vertellen en daardoor op verhaal kan komen"; zo wordt uit zijn mond opgetekend in een interview. Wanneer de interviewer het over "het verlies een plaats geven heeft", zegt Van den Berg de volgende woorden. "Een vaas met bloemen erin is mooi maar het blijft een ding en dat ding kan ik een andere plaats geven. Nu hebben we het over een echtgenoot, zoon of dochter die is gestorven. Die behoort niet tot de orde der dingen. Die behoort tot de orde der liefde. Die maakt deel uit van je identiteit, van je zijn. Zo iemand heeft een wond in je geslagen en die heelt nooit. Het gaat er dan ook niet om het sterven een plek te geven. Het gaat erom te bewaren wat die ander voor je heeft betekend en nog steeds voor je betekent. De draden van je leven gaan een ander patroon vormen. Als iemand wegvalt die heel centraal heeft gestaan in je bestaan, emotioneel zeer betekenisvol is geweest, dan wordt er een gat geslagen in de vier grote zingevingsgebieden van het leven: intimiteit, ontspanning, inspanning en levensbeschouwing. In al deze gebieden wordt alles anders. En jij moet je daarin opnieuw proberen te verhouden. Rouwen is het hervinden van jezelf". Deze gedachten wilde ik met u delen.